Vier tinten Perigord kleuren

Gelegen tussen het Centraal Massief in het noordoosten en de vlakten van het Aquitaine bekken in het zuidwesten, bewaterd door de rivieren Vézère, Dordogne, Dronne en Isle, profiteert de Périgord van gunstige en heldere klimatologische en geologische omstandigheden die hebben geleid tot een grote verscheidenheid aan landschappen, vegetatie en reliëfs.

Deze verscheidenheid aan terroirs heeft geleid tot de kunstmatige indeling van de Périgord in 4 kleuren die overeenkomen met 4 verschillende toeristische en geografische gebieden: zwart, paars, groen en wit.

De zwarte Périgord is de oudste van de 4 appellations (18e eeuw) waarvan de geografische oppervlakte gelijk is aan die van het voormalige bisdom Sarlat; het is ook de meest populaire en aantrekkelijke in termen van toerisme (concentratie van prehistorische grotten en belangrijke archeologische sites van het departement die door de UNESCO als werelderfgoed zijn geclassificeerd, zoals Lascaux) en de rijkste, vruchtbaarste en meest productieve grond (truffels, paddestoelen, wijnen, enz.).

De Gouden Driehoek van het Dordogne-dal, waarvan Sarlat de hoofdstad is, de Périgord Noir is geclassificeerd als een belangrijke site in Aquitaine.

Wist u dat? De Périgord Noir is niet genoemd naar de zwarte truffel, maar naar de donkere kleur van het gebladerte van de steeneiken…

De Groene Périgord verwijst vooral naar de weilanden die van deze streek, doorkruist door talrijke rivieren, een waar juweel van groen maken dat gewaardeerd wordt door liefhebbers van groen en plattelandstoerisme.

Door het ontbreken van een grote stad is de Groene Périgord de minst toeristische van de 4 appellations; toch ligt hier de abdij van Brantôme, het Venetië van de Périgord.

Er is ook een rijk erfgoed (kastelen, abdijen, kerken…) en mooie kleine dorpjes.

De Witte Périgord verwees oorspronkelijk naar de witte kalkplateaus van de Ribéracois (nu onderdeel van de Groene Périgord), maar ook naar de kleur van de stenen van de Causse périgourdin, de kalk uit de steengroeven van St-Astier, het kasteel van Hautefort of de koepels van de kathedraal van St-Front in Périgueux, de hoofdstad.

Deze ontboste gebieden voor landbouwdoeleinden contrasteren met de donkere, beboste gebieden die kenmerkend zijn voor de Périgord Noir.

Ribérac is een belangrijke landbouwmarkt.

Hoewel de toeristische aantrekkingskracht niet zo groot is als die van de buurregio, biedt de Witte Périgord mooie voorbeelden van Romaanse architectuur, abdijen en kastelen, troglodieten schuilplaatsen die een bezoek waard zijn, evenals de oude stad Perigueux, die op de Werelderfgoedlijst staat…

Purple Périgord is de meest recente appellation (gecreëerd in 1990) en verwijst naar de kleuren van de wijnstok, aanwezig in het gebied sinds de Romeinse tijd. Dichter bij Bordeaux dan bij Sarladais, is dit deel van het departement vooral bekend om zijn wijnen van Montbazillac en Bergerac, de hoofdstad.

De natuurlijke rijkdom en het gebouwde erfgoed zoals de abdij van Cadouin, de talrijke bastides die getuigen van de Honderdjarige Oorlog tussen Frankrijk en Engeland, de kastelen (Biron, Montbazillac), het middeleeuwse dorp Issigeac maken dit deel van de Dordogne een bezoek meer dan waard…

Camping le Pech Charmant (Dordogne-Les Eyzies) is een goed vertrekpunt om al die mooie wegen van de Périgord te bereizen!